Over De Taalgrens

Ook deze ochtend liet Jos zijn kookkunst weer gelden door een overheerlijk omelet met spek, ui, kaas en tomaat voor te schotelen. Jos adviseerde mij om die avond bij Lieve in Hélécine te overnachten, dit is een Pelgrim voor Pelgrim adres waar je dan bij mensen thuis kunt verblijven. Na een kort telefoon gesprek met Lieve, was ik vanaf 6 uur van harte welkom. Omdat het een relatief korte etappe zou worden en ik pas in het begin van de avond terecht kon, heb ik met Jos nog een bakkie koffie gedronken en ben vervolgens vertrokken.
De route die ik volgde begon over een stuk oud spoorbaantje richting Tienen, om vervolgens in Zuidelijke richting af te buigen naar de route van Zoutleeuw – Jodoigne. Dit stuk leidde me door de graslanden en koeienweides en zandpaden langs kronkelige stroompjes. Ergens na het dorpje Wommersom heb ik in een veldje mijn broodjes gegeten en heb heerlijk een uurtje liggen slapen in de zon.
Vroeg in de middag bereikte ik het dorpje Hélécine. Omdat het nog te vroeg was om richting mijn overnachtings adres te gaan hoopte ik dat ik de tijd kon doden op het terrasje van een cafeetje. Soms zitten de dingen op de Camino gewoon mee, nadat ik het bos uit liep en onder de spoorbrug door liep, was daar direct een café. De weg naar het overnachtings adres was nog geen kilometer meer, dus durfde ik het wel aan om een pintje te pakken. Omdat we in de buurt van het gelijknamige plaatsje waren, werd het dan ook een heuze Hoegaarden. Uiteraard stond in het cafe de tv aan met de uitzending van de Giro. Omdat Tom Dumoulin in het roze fietste wilde ik dat niet missen en heb dan ook met de uitbater en twee lokale Belgen de Giro etappe zitten kijken. Omdat Dumoulin de etappe won die dag was de stemming uitgelaten, waardoor één van de klanten zich liet ontvallen: “Dat heeft onze Tom toch maar weer goed gedaan!”. Hierop reageerde ik iets te adrem door te zeggen: “Onze Tom? Mijn Tom!... Wie is hier nou d’n Hollander!!”. Gelukkig werd het sportief opgenomen en nadat ik had afgerekend met fooi om het stereotype Hollander te ontzenuwen, ben ik maar weer verder gegaan.
Na nog geen 200 meter ging ik Over De Taalgrens, om zo iets na zessen bij Lieve aan te komen. Lieve is een getrouwde vrouw met twee kinderen die in 2002 de Camino had gelopen vanaf Leuven. Dit jaar zou ze met haar oudste zoon van 15 in juli ook gaan lopen vanaf Hélécine naar Reims. Die avond heeft Lieve dan ook, onder het genot van een wijntje, mij heel wat ervaringen verteld over de tocht die mij nog voor de boeg staat.