De Oranjestad Diest

Na een goede nachtrust in een klein hotelkamertje zat ik buiten op het bankje te genieten van de eerste ochtend zon, het belooft een mooie dag te worden. Na een prima ontbijt, was ik dan ook vroeg op pad.

Omdat ik inmiddels de alternatieve route liep, had ik sterk het vermoede dat ik de route vanaf de kaart zou moeten lezen, toch bij de eerste afslag was de Caminosticker alweer aanwezig. Na nog geen 20 minuten lopen, kon het jasje al uit. Het was helder weer en de temperatuur begon al aardig op te lopen.

De omgeving zag er vertrouwd uit, bossen, akkerbouw, fruitbomen en boerderijen. Zeg maar het klassieke Brabantse landschap met één uitzondering, de eerste glooiingen waren in het terrein zichtbaar. De Camino is hier nog mild met je en de route leidt dan ook nog om de heuvels heen. 

Ergens tussen de velden van fruitbomen, kwam daar toch een motorclub aan. Het was toch zeker een stoet van zo'n 50 ronkende, brullende, stoeruitziende...... Vespa's. En dan ook niet één zo'n clubje, ik denk dat ik 6 van die colonnes voorbij heb zien komen. Ik vermoed dat dit de Belgische 0,2 %-ers zijn.

Rond half 3 was ik in De Oranjestad Diest, alwaar ik zou overnachten in een trekkershutje op het Provinciaal Domein De Halve Maan. Nadat ik mezelf had opgefrist, ben ik het vestingsstadje ingegaan. Natuurlijk heerlijk op het terras gezeten en op z'n Vlaams bereide Mechelse asperges gegeten. Omdat niet het hele stadje vanaf het terras te zien was, heb ik bij zonsondergang nog een heerlijke stadswandeling gemaakt om vervolgens moe maar voldaan mijn hutje op te zoeken.