Te Warm

In Frankrijk hebben bijna alle kleine hotelletjes in kleine dorpjes wel een barretje die als hoeksteen van het dorpje fungeren voor de dorpsbewoners. Zo ook was hier het geval, waar ik mijn ontbijt nuttigde tussen de koffiedrinkende arbeiders. Een oudere man die had geholpen het terras buiten te zetten begon zijn dag zelfs met een biertje. Eenmaal klaar voor vertrek, werd ik er nog op aangesproken dat het vandaag wel erg warm zou worden. Ik moest rekening houden met doch wel een 38 graden.
Gelukkig had ik een korte etappe in de planning. De afgelopen twee dagen waren behoorlijk pittig geweest door de lange afstanden in het warme weer en wilde daarom voor de middag stoppen. De route gaf je ook weinig keus. Het was of een korte etappe of doorlopen tot het laatste dorpje voor Troyes.
Ik verliet het stadje langs een prachtig stukje langs de L’Aube. Een riviertje dat al kronkelend langs Anglure loopt om uiteindelijk ergens in La Seine uit te komen. Helaas duurde het bosrijke gebied met water maar kort en liep ik alweer tussen de korenvelden. Na een kilometer of 5 stuitte ik op het oude kanaal dat naar Troyes loopt. Het kanaal was duidelijk in ongebruik geraakt en het enige wat nog ruim gebruik maakte van de vaarweg waren de waterlelies. Over een smal gras pad vervolgde ik mijn weg. Er was voldoende schaduw door de wilde struiken en bomen langs de oever en het pad was vlak, toch merkte ik dat ik sneller aan een pauze toe was dan voorheen. Ik merkte aan mijn lichaam dat ik inmiddels best wel aan de warmte gewend was geraakt, maar lopende met een rugzak zorgt ervoor dat je lichaam voor een groot deel zijn warmte niet kwijt kan. Op een geschikt plekje langs de oever van het kanaal heb ik dan ook zitten rusten tot mijn lichaam weer gekoeld was. Terwijl ik ademloos en minuten lang naar de vissen gekeken heb die onder mijn voeten hun dagelijkse, onbezorgde en soms onlogische, ritueel uitvoerde.
Tijdens het lopen hield ik me met niet veel meer bezig dan de omgeving. Het was per slot van rekening toch alleen maar het kanaal volgen. Echter bleef er één ding aan me knagen. Hoe ga ik naar Troyes komen. Wanneer ik vandaag een korte etappe loop, wordt die van morgen alleen maar langer. En om nu die etappe ook weer op te splitsen vond ik iets teveel van het goede. En in eens viel het kwartje, zo eenvoudig en simpel kan het zijn. Ik kan natuurlijk morgen voor het ontbijt al vertrekken. Wanneer ik zorg dat ik vanmiddag mijn boodschappen doe voor onder weg en op tijd naar bed ga, kan ik in de vroege ochtend vertrekken en vroeg in de middag in Troyes aankomen. Het idee gaf me een goed gevoel en met het idee nog maar 2 kilometer voor de boeg te hebben tot het volgend dorpje, waar ik tevens zal verblijven, stapte ik gestaag door.
Eenmaal in het dorp had ik nog de keus tussen een camping of een hotelletje. Met het vooruitzicht dat de middag heet zou worden en ik mijn rust wilde pakken voor de volgende ochtend, koos ik voor het comfort van het hotel. Nadat er bleek een kamer vrij te zijn, vroeg ik de man om een cola met veel ijs. Deze heb ik in 1 keer leeggedronken, wat had ik een dorst en behoefte aan suikers. Zo merkte ik na meer dan 500 kilometer, dat een paar graden meer je lichaamsreserve behoorlijk worden aangesproken.
Die middag heb ik mijn boodschappen gedaan en in de lounge, zeg maar bar, van het hotel mijn log zitten bij werken. In overleg met de hoteleigenaar kreeg ik ontbijt mee na mijn kamer zodat ik zo vroeg als ik wilde kon vertrekken. Na een potje darten met de eigenaar en twee lokale bouwvakkers, ben ik vroeg naar bed gegaan. Het was gewoon te warm.