De Bourgondië In

26 juni 2017 - Chablis, Frankrijk

De wekker ging en zonder te snoozen stond ik in één keer naast mijn bed. Zes uur was het en in mijn slaperige brein kwam de realiteit binnen van wéér lopen. Ik had op een of andere manier er geen zin in, het gevoel van sleur en moeten bekroop me. Ik had die nacht ook slecht geslapen, misschien te veel koffie op, want aan het huisje kon het niet liggen. Alles pik donker en muisstil, geen restlicht van de stad of verkeer over een snelweg. Na een snelle douche een bak koffie, was mijn lichaam en geest weer gereed voor de dag. De ochtend lucht was helder en de zon liet zich al zien. Ik besefte me dat het weer een warme dag ging worden en dat er weer tussen de korenvelden gelopen moest worden, dus hoe eerder op pad des te langer profiteer ik van de koele ochtend. Denk nu niet dat ik me ga lopen haasten, het is niet dat ik naar mijn werk moet of zo.
Na nog wat bakken koffie, rugzak ingepakt, huisje schoon, afval weggebracht en de sleutel in de bus bij de beheerste was ik om 7 uur on route. Het eerste stuk was heerlijk rustig en koel in de schaduw langs het kanaal. Na zo'n 5 kilometer boog ik af naar het dorpje Roffey, waar ik op het kerkpleintje mijn eerste pauze hield. Op een bankje zette ik me hebben en houden neer en aanschouwde het moment dat de kinderen door de ouders naar de schoolbus werden gebracht. Dat zijn zo van die dingen die alleen nog ziet in boeren dorpen op het platteland. De plaatselijke tuinman stond het laatste nieuws te vertellen aan de dames en nadat de bus weg was en de moeders naar huis, begon hij het perkje op het pleintje te onderhouden. Wat een nostalgie!
Ik maakte me gereed voor de beklimming uit de kanaal beding om zo weer de heuvels in te trekken met korenvelden. Eenmaal in de velden voelde ik de warmte van de zon al weer branden op mijn lichaam. Na ongeveer 3 kilometers was ik bij het volgende dorpje, ik moest alweer even rusten. Klimmen op open vlaktes en de zon op je bol is uitputtend en wetende dat er vandaag 25 killometer op het programma staan, wilde ik mijn reserves voor vanmiddag bewaren. Na een korte kaart studie zag ik dat de volgende kilometers over het asfalt zouden zijn, dwars door de korenvelden. Om het tempo erin te houden en de motivatie hoog, deed ik mijn oordopjes in en zetten de mp3-speler aan.
De liedjes die ik bij me heb, zijn door een vriend van me samengesteld op de termen “way”, “road” of “camino”. En dan komt dat ene nummer, een nummer dat ik eigenlijk niet echt kende. Na de eerste zin kreeg ik een brok in mijn keel. Na de tweede zin rolde de tranen over mij wangen. Na de derde zin kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. Ik heb het nummer op repeat gezet en heb de volgende 10 kilometer in de maat van de muziek , huilend en glimlachend heerlijk doorgelopen. Ik besefte toen pas wat ik aan het doen was. Ik besefte dat ik aan het doen was wat ik wilde. Mijn voeten deden niet meer zeer, de warmte kon ik hebben, de wereld ligt voor mij met alles wat deze te bieden heeft.
En zo Bourgondië in, tussen de wijngaarden van de Chardonnay druif. Na een zware afdaling tussen de druivenvelden door lag daar het Bourgondische Chablis. Daar maar eens kijken wat dan het Bourgondische leven in houdt.

Foto’s

5 Reacties

  1. Jan Cranenburg:
    26 juni 2017
    Mooi verhaal man. Geniet maar lekker van wat er op je pad komt .Niets moet alles mag, nou alles.
  2. Yvonne:
    26 juni 2017
    The road ahead is empty
    It's paved with miles of the unknown.
    Whatever seems to be your destination.
    Take life the way it comes, take life the way it is.

    Horizon in the distance
    So close and yet so far away
    You shouldn't be surprised when on arrival
    The dream has flown away and fears not there to stay

    Raindrops on your windscreen
    They fall from heaven or from hell
    You drive into the light or into darkness
    Uncertainty as your guide

    The road ahead will never give away a promise
    The road ahead is a highway or a dead - end street
    The road ahead never answers any questions
    And nothing is sure along the way, not even tomorrow
    With miles of the unknown ahead of you.

    Prachtig lied van City to City ( hoe toepasselijk is die naam). Houdt my al jaren op de been
  3. Gerry:
    27 juni 2017
    Na het lezen moest ik ook meteen denken aan het lied the road ahead is empty.... geweldig nummer. Heerlijk genieten in de vrije natuur met je eigen gedachten
  4. Gabri van Dijk:
    27 juni 2017
    Kik! 't Werkt!
  5. Bar:
    3 juli 2017
    27-28-29-30-1-2, even doortypen vriend.